Hz Mevlâna'nın 748. Vuslat Yıldönümü -07 Aralık 2021 - Neva Mevlevi Âyin-i Şerifi

Konya Türk Tasavvuf Müziği Topluluğu, Hammâmîzâde İsmail Dede Efendi - Nevâ Mevlevî Âyin-i Şerîfi BİRİNCİ SELÂM Ey tecellîgâh-i cânem rûy-i tü Vey dilem râ meyl-i külli sûy-i tü Sad hezarân cân ü dil âvihte Dîdem ey dil-ber zi yektâ mûy-i tü Vezni: Fâilâtün fâilâtün fâilün [Remel] Ey (sevgili)! Benim ruhumun tecellî yeri, senin yüzündür. Gönlümün meyli, tamamen sana doğrudur. Ey gönlü alıp götüren (güzel)! Gördüm ki senin saçının bir tek teline, yüz binlerce can ve gönül asılmış! Hurşîd-i sipihr-i lâ-mekânî dil-i mâst Keyhusrev-i milk-i dil ü cânî dil-i mâst Ta der dil-i mâ aşk-ı tü menzil kerdest Ser-çeşme-i âb-ı zindegânî dil-i mâst Vezni: Mef‘ûlü mefâilün (mefâîlü) mefâîlü feûl (mefâîlün fâ‘) [Hezec/Rub.] Mekânsızlık göğünün güneşi, bizim gönlümüzdür. Gönül ve can ülkesinin padişahı bizim gönlümüzdür. Senin aşkın, bizim gönlümüzü konak edindiğinden beri, âb-ı hayat kaynağı bizim gönlümüzdür. Âferîn ey mâh-rû ber can-i tü Ber cemâl-i bî had ü pâyân-i tü Tûti-yi cânem bi-şüd hayrân ü zâr Z’an şeker-hand ü leb-i handân-i tü Vezni: Fâilâtün fâilâtün fâilün [Remel] Ey ay yüzlü! Senin canına; sınırsız, sonsuz güzelliğine maşallah! Can papağanım, tatlı gülüşüne ve gülümseyen dudaklarına hayran olmuş, inlemektedir. Ey rûy-i tü nev-behâr-i handân Ahsente zehî nigâr-i handân Ey şehr-i cihan harâb bî-tü Ey husrev ü şehriyâr-i handân Vezni: Mef‘ûlü mefâilün mefâîl [Hezec] Ey yüzü, gülen bahar (gibi olan) güzel! Maşallah, ne güzel gülen bir sevgilisin! Senin yokluğunda dünya şehirleri haraptır; ey ülkenin padişahı, gülen sultanı! İKİNCİ SELÂM Ey şâh-ı şehr-i akl ü can ber taht-ı dil hâkan tüyî Ender zemîn ü âsuman sultân-ı sultânan tüyî Der cân-i mâ cânan tüyî der kân-i mâ nî kan tüyî Cennet tüyî şerbet tüyî sâkî tüyî rıdvan tüyî Bâ âşık ez dünyâ me-gû v’ez milket-i ukbâ me-gû Cüz hasret-i Mevlâ me-gû mî gû ki în ü an tüyî Vezni: Müstef‘ilün müstef‘ilün müstef‘ilün müstef‘ilün [Recez] Ey akıl ve can ülkesinin padişahı! Gönül tahtında hakan sensin. Yerde ve gökte sultanların sultanı sensin. Canımızdaki sevgili sensin. Ocağımızdaki maden sen değil misin? Cennet sensin, şerbet sensin, sâki sensin, rıdvan sensin. Aşığa dünyadan, ahiret mülkünden bahsetme; (ona) sevgilinin hasretinden başka (bir şey) söyleme; de ki: Bu da, o da sensin. ÜÇÜNCÜ SELÂM Âşıkan der kûy-i cânân es-salâ Sûy-i an hurşîd-i tâbân es-salâ Şems-i Tebrîzî zi bâlâ-yi felek Her zamânî mî keşed hân es-salâ Vezni: Fâilâtün fâilâtün fâilün [Remel] Sevgilinin mahallesinde olan âşıklar, haydi (gelin)! O parlak güneşin semtine selâm olsun! Tebrizli Şems, gökyüzünün zirvesinden her zaman (sizi) davet ediyor. Ey ki hezâr âferin bu nice sultân olur Kulu olan kişiler hüsrev ü hâkân olur Her ki bugün Veled’e inanuben yüz süre Yoksul ise bay olur bay ise sultân olur Vezni: Müfteilün fâilün müfteilün fâilün [Münserih] Binlerce tebrikler! Bu nasıl bir sultandır ki hizmetçisi olanlar, padişah olur. Bugün her kim (Sultan) Veled’e inanıp (dergâhına) yüz sürerse, fakir ise bey olur, bey ise sultan olur. Der bâğ-ı cemâlî sanemâ çün gül-i ra‘nâ Der çeşm çü nûrî vü çü cân der heme a‘zâ Men bülbül-i gülzârem ü der dâm-i tü zârem Ez çîst aceb bâ tü me-râ in heme sevdâ Vezni: Mef‘ûlü mefâîlü mefâîlü feûlün [Hezec] Ey sevgili! Sen güzellik bahçesinde hoş bir gül gibisin. Gözdeki ışık gibisin, bütün uzuvlardaki can gibisin. Ben gül bahçesinin bülbülüyüm, senin tuzağında inliyorum. Sana karşı olan bütün bu sevdam, neden acaba? Ey rûy-i tü kıble-i cihân u dil-i men V’an der dü cihân emn ü emân-i dil-i men Hem cân-ı tenî vü hem tü cân-i dil-i men Ey gevher-i deryâ-yi nihân-i dil-i men Vezni: Mef‘ûlü mefâilün (mefâîlü) mefâîlü feil [Hezec/Rub.] Ey (sevgili)! Senin yüzün, dünyanın ve benim gönlümün kıblesidir; iki cihanda kalbimin emniyeti ve sığınağıdır. Hem bedenimin canısın, hem gönlümün canı; ey gönlümde saklı olan denizin incisi! Tü mâh-i acîbî ki mislî ne-dârî Be her cilve cânâ der âteş sipârî Be zülfeyn ü ebrû be çeşmân-i âhû Pey-i dil-rübâyî çü şîr-i şikârî Meh ü hur gulâmet zi can geşt râmet Dü âlem be dâmet çi zîbâ nigârî Nazîret ne-dîdem ne ez kes şinîdem Dil ü din bi-bürdî çi ayyâr yârî Veled râ çi bâşed şehâ ger zi rahmet Zi silk-i gulâmân-i hîşet şümârî Vezni: Feûlün feûlün feûlün feûlün [Mütekârib] Sen (öyle) güzel, şaşırtıcı bir aysın ki benzerin yok. Her cilvede (aşığın) canını ateşe atarsın. Kâküllerinle, kaşlarınla, ceylan gibi gözlerinle ava giden arslan gibi gönül avlamaya çıkmışsın. Ay ve güneş, sana râm olmuş kölelerindir. İki dünya da senin tuzağındadır; ne hoş sevgilisin! Benzerini ne gördüm, ne kimseden işittim. Gönlü ve dini alıp götürdün; ne hilekâr bir dostsun! Ey sultan! Lûtfunla Veled’i de kölelerinin sırasına koysan ne olur? DÖRDÜNCÜ SELÂM Sultân-ı menî sultân-ı menî Ender dil ü can îmân-ı menî Der men bi-demî men zinde şevem Yek cân çi şeved sad cân-ı menî Vezni: Fa‘lün feilün fa‘lün feilün [Mütedârik] Sultânımsın, sultânımsın; cânımda, gönlümde imânımsın. Bana üflersen ben dirilirim. Bir cân da nedir? Yüz cânımsın. Çev: Yakup Şafak